Twee jonge vrouwen over hun journalistieke beleving

© www.teamlewis.com

Jody Geerling (24) zit op de School voor Journalistiek (SvJ) en gaat volgende week beginnen met afstuderen. In haar derde jaar begon ze met stage lopen bij De Familie Film & TV en daar is ze vervolgens een jaar blijven hangen. Verder heeft ze tijdens haar studie al een hoop freelance-opdrachten gedaan, bijvoorbeeld voor VICE en regionale krant De Gooi- en Eemlander. Charlot Verlouw (23) sprak ik in een eerder interview over haar afstudeerscriptie. Ze studeert momenteel Journalistiek en Media aan de Universiteit van Amsterdam en heeft een minor Journalistiek gevolgd aan de SvJ. Daarnaast doet Charlot een aantal freelance klusjes en grijpt ze alles aan wat mogelijk is. Ik sprak met beiden over hun persoonlijke beleving van het journalistieke landschap.

Jody Geerling © De Familie Film & TV

“Er zijn natuurlijk mensen die meteen van alles naast hun studie doen als ze net beginnen, maar dat was bij mij niet het geval. In het eerste blok van het derde jaar deed ik de projectredactie China en toen gingen we met school ook daadwerkelijk naar China, dat was echt heel erg leuk. Het was ook samen met een organisatie en die betaalde ook een deel van de reis, maar als je je stukken niet publiceerde, moest je het zelf betalen. Dus publiceren was echt een eis. Toen heb ik een paar stukken geschreven voor verschillende sites. Eerst voor VICE een artikel en een fotoreportage en sindsdien ben ik wel meer dingen gaan doen ernaast”, vertelt Jody. Later ging Jody dus stage lopen bij De Familie Film & TV, een productiebedrijf die allerlei documentaires maakt voor onder andere de VPRO en BNN-VARA. “Ik werd algauw bij een documentaireserie gezet van Michiel van Erp, vanaf toen heb ik daar fulltime aan gezeten. Toen mijn stage voorbij was, vroegen ze of ik wilde blijven en uiteindelijk heb ik er een jaar gewerkt”, zegt Jody enthousiast.

Charlot Verlouw © Doetank PEER

Charlot freelancet er ook bij, maar voor nu is ze gewoon op zoek naar een baan. “Ik vind de journalistiek en freelancen heel erg leuk, want je hebt veel flexibiliteit. Vijf dagen op een kantoor zitten, vind ik heftig, maar als je op een redactie werkt, ga je vaak op pad. Redactiewerken vind ik ook gewoon echt heel erg leuk. Verder heb ik mijn eigen tekstbureau en doe ik wat redactiewerk als bloggen, social media bijhouden, vertalen en dat soort dingen.” Maar freelanceklusjes betalen toch helemaal niet goed? “Nee, het betaalt niet zo goed, maar als je een beetje journalistiek kunt afwisselen met commerciële teksten schrijven, red je het meestal wel. Bij de krant staat het tarief gewoon vast, want daar wordt je per teken betaald en dat is voor zowel mannen als vrouwen hetzelfde. Bij sommige online dingen kun je vaak nog onderhandelen, dat ligt dan echt aan je onderhandelskills of je meer of minder krijgt. Bij commerciële klussen kan je vaak gewoon zeggen: ‘Dit is mijn tarief en daar heb je het mee te doen’ en als ze dan niet willen, dan doe ik het ook niet”, zegt Charlot beslist.

Zowel Jody als Charlot zijn het erover eens dat de journalistiek in de praktijk heel anders is dan de journalistiek die je op school leert. “Je hebt heel weinig aan een journalistiek diploma. Het is een vrij beroep, dus in principe kan iedereen zeggen dat hij of zij journalist is. Ik denk dat je de opleiding vooral moet doen om dingen te leren, maar daarnaast moet je proberen veel te werken of te freelancen”, zegt Jody. Charlot voegt daarbij toe: “Het is heel anders dan hoe je het leert op school. Niet qua vaardigheden, maar qua werkcultuur. Commerciële teksten schrijven bijvoorbeeld is niet echt leuk. Daarnaast moet je SEO schrijven en mag je niet kritisch zijn, dat is alles wat een journalist niet is. Je moet dan echt iets aanprijzen en dat vind ik heel lastig, omdat ik gewoon liever journalist ben, dan commerciële tekstschrijver, maar het betaalt wel beter”, aldus Charlot.

Ik was wel benieuwd waar de meiden tegenaan liepen toen ze begonnen in de journalistiek. “Ik denk dat het voor jonge journalisten heel erg moeilijk is om onderwerpen te bedenken. Je moet ze vaak zelf bedenken en dan is het soms heel lastig om origineel te zijn. Dat leer je ook heel erg bij de krant en ze verwachten ook helemaal niet dat je alles al helemaal perfect kunt als je daar stage komt lopen. Verder moet je een beetje je eigen specialisatie ontwikkelen en jezelf onderscheiden van al die andere journalisten. En dat is lastig, daar ben ik zelf ook nog mee bezig”, zegt Charlot. Jody vond het publiceren in het begin altijd wel een stap. “Je zat natuurlijk op school en dan moet je ineens publiceren. Ik kon me ook gewoon niet voorstellen dat ik daar goed genoeg voor was en dat mensen het echt zouden willen lezen. Maar als je het eenmaal moet doen en je hebt het een keer gedaan en mensen lezen het en reageren erop, dat is leuk en helpt wel”, zegt Jody.

Tot slot vroeg ik me af welke richting de meiden later op willen. “Ik heb niet echt een uitgestippeld plan, zoals sommige studenten hebben, maar ik weet nu wel best goed wat ik kan en leuk vind. Dat is researchen en grote verhalen schrijven of maken, dus dat wil ik het liefst gaan doen na het afstuderen. Soms ook wat langere opdrachten, zoals ik nu heb gedaan, dat je een paar maanden ergens zit. Maar ik weet niet precies waar ik uiteindelijk terecht wil komen”, zegt Jody. Charlot kan aan de slag bij dagblad Trouw waar ze eerder stage liep. Daarna ziet ze wel wat de toekomst haar brengt.