Al van kleins af aan ben ik een echte Barbie-fan. Verhuisdozen vol staan er op zolder. En als kers op de taart ook een heleboel collectors items die mijn moeder vroeger fanatiek voor me spaarde.Toen ik afgelopen zomer de metro in Parijs uitstapte, zag ik een grote poster van de Barbie-expositie in het museum Les Arts Décoratifs. “Daar gaan we heen!” is het eerste wat ik tegen mijn vriendin zei en zo gezegd, zo gedaan.
Het zonnetje schijnt fel en de ingang van Les Arts Décoratifs wordt voornamelijk geblokkeerd door een lange rij kleine meisjes, samen met hun moeder of oma. De beveiligers kijken streng om zich heen en mijn heerlijke Vanille Frappucino van de Starbucks mag dan ook helaas niet mee naar binnen. Maar het nieuws dat we geen entree hoeven te betalen, omdat we onder de 26 jaar zijn én studeren, maakt het verlies van de Frappucino weer helemaal goed.
Het moment is daar: met grote letters staat er ‘Barbie’ voor de ingang van de expositie en we betreden letterlijk een Barbiewereld! De eerste kamer is meteen heel donker en een beetje muffig door de warmte. Verschillende Barbies worden opgelicht achter een glazenwand. Ondertussen schiet er een klein schattig meisje langs me voorbij met een blauwe camera en maakt ze van elke Barbie een foto.
In dezelfde kamer staat er op een muur een korte geschiedenis van de “pop”. De poppen die tentoongesteld worden, zien er ontzettend creepy uit en ik besluit om snel verder te lopen, weliswaar door een pad met heel veel lichtjes, waardoor het net lijkt alsof je door een sterrentunnel loopt.
Hierna komt Barbies’ eigen geschiedenis aan de beurt. Wist je bijvoorbeeld dat de allereerste Barbie een zwartwit-gestreepte badpak aan heeft en van Duitse afkomst is? Haar echte naam is bovendien “Lilli” en zij heeft Ruth Handler geïnspireerd om Barbie te gaan maken.
Een stukje verder laat een naakte Barbie zien hoe het ideale lichaam van een vrouw er in 1950 eruitzag. Barbie is een “tijdloze beauty”, maar toch wel gewoon een pop en dus zó gemaakt, staat er vermeld als onderschrift.
In eerste instantie doet de naam “Barbie” je denken aan een blank, blond meisje met blauwe ogen, maar Barbies’ makers hebben eraan gedacht om de diversiteit van schoonheid te laten zien door “Barbies’ duizenden gezichten”.
In de jaren 60’ kwamen er naast blonde, bruine en roodharige Barbies ook andere Barbies bij met verschillende gezichten, silhouetten, oog-, haar- en huidskleuren. Een ander leuk weetje is dat Barbie door de jaren heen maar liefst 155 beroepen heeft gehad.
De reis door de Barbiewereld gaat verder en we naderen een etalage met allemaal grote poppen in verschillende kledingstukken, alsof het echte mensen zijn. Een hoop grote modemerken zijn geïnspireerd geraakt door Barbie, staat er bij een onderschrift. Grote merken als Dior, Moschino, Dolce & Gabbana, Karl Lagerfeld en Diane von Furstenberg gingen in het verleden een samenwerking met haar aan.
Designer Christian Louboutin heeft in 2010 een Barbie-kalender gemaakt, genaamd “My Year in Paris with Christian Louboutin”, waarin hij zogenaamd een jaar met Barbie in Parijs is en ze samen de gaafste jetset-avontuurtjes beleven.
De laatste kamer is een stukje van Barbies’ kledingkast: achter een glazenwand zo’n 10 meter lange muur, vol gepind met op kleur gesorteerde kleertjes, schoenen, tassen en andere accessoires. Het loopt ontzettend mooi in elkaar over. “In een vol spectrum van kleur”, meer dan 7000 miniatuurstukken, staat er bij het onderschrift. Als je vóór 18 september naar Parijs gaat, breng dan écht een bezoekje aan Les Arts Décoratifs, je kijkt je ogen uit!
XX Miss Journalist
